معرفی خود با ضمیر+be در زبان انگلیسی
ساده ترین ساختار استفاده از فعل be و ضمیر برای معرفی است.
پیش از شروع این بخش باید به یک تفاوت اساسی بین زبان انگلیسی و فارسی اشاره کنیم. زبان انگلیسی یک زبان SVO است در حالی که فارسی یک زبان SOV است.
ای SVO که گفتی، ای یعنی چه؟
- S کوتاه شده واژه Subject به معنای فاعل است.
- O کوتاه شده واژه Object به معنای مفعولی است.
- V کوتاه شده واژه Verb به معنای فعل است.
خب حالا همه چیز ساده تر شد. SVO یعنی در انگلیسی ترتیب قرار گیری بخش های جمله (در یک جمله ساده یا خبری) به صورت فاعل اول، فعل بعد از آن و در نهایت مفعول است. در فارسی بر خلاف انگلیسی ترکیب قرار گیری SOV است. یعنی اول فاعل قرار میگیرد، بعد از آن مفعول و در نهایت فعل (معمولا در پایان جمله). برای درک بهتر به جمله زیر توجه کنید:
من حمید هستم.
I am Hamid
در جمله انگلیسی فعل در جایگاه دوم قرار گرفته در حالی که در جمله فارسی فعل در جایگاه آخر قرار گرفته. این موضوعی است که باید گرچه یادگیری آن بسیار ساده است اما رعایت نکردن آن عواقب جبران ناپذیری دارد.
قبل از اینکه به سراغ معرفی کردن خود برویم یک حرف ربط بسیار مهم در زبان انگلیسی را معرفی می کنیم.
حرف ربط and: حرف ربط and در زبان انگلیسی عملکردی کاملا مشابه “و” در فارسی دارد. این حرف ربط می تواند دو اسم را به هم مرتبط کند یا دو جمله را به هم وصل کند (در مورد حروف ربط بعدا مفصل صحبت خواهیم کرد.)
I am John
.من جان هستم.
You are Rose
تو رز هستی.
He is Peter
او پیتر است.
She is Marry
او ماری است.
It is Tehran
این تهران است.
They are Peter and Marry
آنها پیتر و ماری هستند.
حالا سعی می کنیم همین جملات را به صورت کوتاه شده بسازیم.
I’m John
You’re Rose
He’s Peter
She’s Marry
It’s Tehran
They’re Peter and Marry
دو نکته در مورد جملات در زبان انگلیسی. استفاده از حروف بزرگ و کوچک در زبان انگلیسی قانونی مشخص دارد. دو قانون از مهمترین قوانین آن به شرح زیرند:
- حرف اول هر جمله همیشه به صورت حرف بزرگ نوشته می شود. یعنی “.i’m Reza” اشتباه است، باید بنویسیم “.I’m Reza”
- حرف اول همه اسامی خاص همیشه بزرگ نوشته می شوند. اسم خاص یعنی اسمی اسامی افراد، کشورها، رودخانه ها، شهرها و … پس “.It’s tehran” اشتباه است، باید بنویسیم “.It’s Tehran”
