یادگیری زبان انگلیسی از دیرباز مورد توجه بسیاری از علاقه مندان به این زبان در سراسر جهان بوده است. با گسترش جوامع و برقراری بیشتر مناسبات اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در بین کشورها و نیز پیشرفت شگفت انگیز دانش بشری و علوم، با گسترده شدن وسایل ارتباط جمعی و رسانه های شنیداری و دیداری، ورود رایانه ها به محل کسب و کار و زندگی انسان ها و احتیاج و اشتیاق آنها به تبادل نظر و کسب تجربه از یکدیگر و انجام داد و ستدهای مختلف باعث شده است که نیاز به استفاده از یک زبان مشترک که همان زبان بین المللی انگلیسی است، بیشتر از گذشته احساس شود. در کشور  ما نیز ده ها سال است که با همت برنامه ریزان، مولفان، معلمان و دبیران گرانقدر زبان انگلیسی، آموزش زبان در مدارس بویژه از سال اول راهنمایی به بعد صورت می گیرد اما نکته در اینجاست که چرا بیشتر فارغ التحصیلان و دیپلمه های ما قادر به مکالمه زبان انگلیسی نمی باشند؟ و مهارت خواندن و درک مطلب آنها در استفاده از متون زبان انگلیسی ضعیف است؟ و باعث تاسف تر اینکه، همین فارغ التحصیلان وقتی می خواهند در آزمون کنکور در دانشگاه ها شرکت کنند، بار دیگر مجبورند به موسسات مختلف مراجعه و ثبت نام کنند و همه آنچه را قبلا در مدارس خوانده اند اینک  در آنجا بخوانند. حتی با تمام تلاشی که در آموزش و پرورش انجام می شود نتیجه کار آنچنان که باید باشد، نیست. می توان بخشی از علت ها را به این صورت بسته بندی کرد:دانش آموز: زبانآموزی که به موسسه زبان می رود دارای علاقه و انگیزه یادگیری است. و حاضر است حتی مسیری طولانی را طی کند تا به آنجا برسد. حال آنکه همه دانش آموزان در مدارس لزومان به زبان انگلیسی علاقه مند نیستند. بلکه برنامه ریزی درسی در آموزش و پرورش به گونه ای است که اگر مثلا در یک کلاس ۳۰ نفری، ۳ نفر به زبان علاقه مند نباشند، مجبورند تا آخر همان ترم یا سال در سر کلاس حضور داشته باشند. زبانآموزی که در یک موسسه زبان ثبت نام می کند در بدو ورود توسط موسسه تعیین سطح می شود و با توجه به سطح علمی وی در درس زبان، کلاس و استاد او در نظر گرفته می شود. حال آنکه در کلاس های مدارس سطح بندی وجود ندارد و دانش آموزان با سطح نمره های مختلف (از ۰ تا ۲۰) می توانند در یک کلاس با هم درس بخوانند.معلمان و اساتید: معلمان و اساتید نیز در موسسه های زبان تعیین سطح و مصاحبه و گزینش می شوند و علاوه بر دانش زبانی، باید به روش های تدریس روز نیز آشنا باشند. گر چه در آموزش و پرورش نیز معلمان و دبیران زبان دارای مدارک تخصصی متناسب با رشته تدریس خود باشند اما لزومی ندارد که همه آنان مسلط به مکالمه باشند و یا هر چند وقت یکبار دوباره از نظر علمی ارزیابی و گزینش شوند. معلمان و اساتید زبان در موسسات باید دانش خود را دائما به روز نگه دارند و با کتاب های جدید و تازه منتشر شده در رشته تدریس خود آشنا باشند و روش تدریس آنها را بدانند در غیر اینصورت از گروه مدرسان آن موسسه حذف خواهند شد. حال آنکه در آموزش و پرورش وقتی کتابی تالیف می شود گاه تا یک دهه و شاید بیشتر، همان کتاب تدریس می شود و معلم زبان کافی است فقط روش تدریس همان کتاب را بداند. روش تدریس معلمان و اساتید زبان در موسسات تا حدود بسیار زیادی یکسان و برنامه ریزی شده است. زیرا کتاب هایی که در موسسات مورد استفاده قرار می گیرند دارای کتاب راهنمای معلم (dooks teacher) می باشند و معلم زبان با مطالعه آنها می تواند تدریس خود را مرحله به مرحله به دقت انجام دهد. در صورتی که در کلاس های زبان مدارس روش های تدریس متفاوت است و هر معلمی روش و شیوه های تدریس خود را دارد.کتاب:کتاب هایی که در موسسات تدریس می شوند عموما از نظر محتوای زبانی بسیار غنی تر از کتاب های زبان مدارس هستند و توسط نویسندگان یا گروه مولفان انگلیسی زبان (speakers native) نوشته شده اند مولفانی که از متخصصان بنام رشته زبان انگلیسی در دانشگاه هایی همچون آکسفورد، کمریج و … می باشند. علاوه بر اینها، هدف آموزش کتاب مشخص است. یا برای مکالمه است، یا به نکات دستوری پرداخته است و شاید هم اختصاص به تقویت مهارت های خواندن و درک مطالب دارد و گاه تلفیقی از همه مهارت هاست. ظاهر کتاب ها مانند طرح روی جلد، نوع کاغذ استفاده شده صفحه آرایی، استفاده از رنگ ها و تصاویر متنوع و نیز نوع حروف به کار رفته در تایپ جمله ها، همگی یک کتاب شیک و جذاب را به رخ زبان آموز می کشد. چیزی که در کتاب های زبان مدارس تا حدود زیادی جایش خالی است. کتاب های موسسات دارای امکانات جنبی مانند کتاب حمل تمرین (dook work) و نیز کاست تلفظ یا لوح های فشرده صوتی یا تصویری می باشند. چیزی که بر جذابیت کتاب ها افزوده است و یادگیری را از لذت بخش تر و آسان تر نموده است.قوانین و مقررات/ امکانات:اگر شاگردی با رتبه علمی بالا از یک موسسه زبان فارغ التحصیل شود، از وی در صورت نیاز برای تدریس در همان موسسه دعوت می شود. اما قوانین و مقررات حاکم بر آموزش و پرورش اجازه تدریس به دانش آموزان ممتاز را به این صورت نمی دهند مگر اینکه متقاضی تدریس، مراحل مختلف استخدامی را در این وزارتخانه طی کند و به عنوان دبیر رسمی و یا حق التدریس مشغول به کار شود. ضمنا بسیاری از موسسات معتبر زبان به دلیل برخورداری از شرایط اقتصادی خوب قادر به احداث آزمایشگاه زبان می باشند. محیطی که در آن زبان آموز بدون شنیدن سر و صدای بیرون از کلاس می تواند در صندلی مخصوص به خود بنشیند و با استفاده از وسایل کمک آموزشی مانند فیلم، ضبط صوت، هدفون، لوح های فشرده و … به تقویت مهارت های زبانی خود بپردازد. امید است که انشا»الله ما نیز در آینده ای نه چندان دور شاهد تحولاتی چشم گیر در عرصه تعلیم و تربیت فرزندان شایسته مرز و بوم خود باشیم. تحولی که سزاوار آنهاست و باعث بالندگی بیشتر آنان در عرصه های علمی خواهد شد. به امید آن روز.