چطور یک معلم زبان خوب باشیم؟

کار تدریس به طور همزمان روانی و اجتماعی است. همچنین جسمی، عاطفی، عملی، رفتاری، سیاسی، تجربی، تاریخی، فرهنگی، معنوی، و شخصی است. به اختصار، آموزش های بسیار پیچیده، نه تنها بر این ۱۲ بعد و شاید برخی ابعاد دیگر، بلکه نیاز به تنظیم و ارکستراسیون مشروط خود در حمایت از یادگیری دانش آموزان است.

هر شخصی دوست دارد در شغل خود موفق و مطرح باشد. معلم بودن ممکن است بهترین و هیجان انگیزترین شغل دنیا باشد. اما در عین حال می تواند پر استرس ترین و خسته کننده ترین شغل نیز باشد. معلم حرفه ای، معلمی است که از ابتدا تا انتها، آگاهانه در مورد فرایند تدریس خود تصمیم گیری می کند. یک معلم همچنین با همه نوع شاگردی رو برو خواهد شد و می بایست شاگردی را هم که انگیزه و علاقه ی یادگیری زبان انگلیسی را ندارد به وجد آورد طوری که بخواهد زبان انگلیسی را با علاقه و بدون اجبار یاد بگیرد.

یک معلم زبان باید در سمینار ها و شوراهای آموزشی برای بروز بودن و آشنایی با روش های جدید آموزش یک زبان خارجی ، شرکت کند، با کتاب های مختلف آشنا باشد و بتواند بهترین آنها را شناسایی کند.

تک تک دانش آموزان را بشناسد، آنها را به اسم کوچک صدا کند تا صمیمیتی ایجاد شود طوری که دانش آموز حتی در صورت داشتن مشکلی، بتواند آن را با معلم خود در میان بگذارد و در کلاس پر انرژی باشد. اگر دانش آموزان معلم خود را دوست داشته باشند و با او احساس صمیمیت کنند، علاقه ی بیشتر به آن درس نشان می دهند و دلزده نمی شوند.

معلم زبان می بایست در زمینه های دیگر هم اطلاعات داشته باشد و اطلاعات او تنها محدود به حیطه ی درسی نشود. حواس معلم بیشتر به یادگیری دانش آموز باشد تا تمام کردن جدول درسی و مطمئن شود دانش آموزان هنگام خروج از کلاس به خوبی مطالب آن روز را فرا گرفته اند.

آموزش زبان نباید تنها دنبال کردن مطالب کتاب باشد بلکه دیدن فیلم، اختصاص دادن زمانی برای مکالمه و استفاده از لغات جدید در مکالمه می تواند بسیار موثرتر باشد و برای دانش آموزان نیز جذاب تر می باشد. آموزش لغات هم با بازی ها و روش های مختلف از روش های ساده کارامد تر خواهند بود. دانش آموزان در کلاس زبان زود تر از کلاس های دیگر خسته می شوند پس باید به این نکته توجه کرد که به محض دیدن علائم خستگی در دانش آموزان، به آنها اجازه دهید استراحت کنند، کشش عضلانی داشته باشند و یا با یکدیگر بازی جذابی انجام دهید.

معمولا در یادگیری زبان، بیشتر دانش آموزان از اشتباه کردن بخصوص هنگام صحبت کردن، وحشت دارند. معلم نباید به هیچ وجه دانش آموز را بخاطر اشتباهش مجازات کند و طوری به او بگوید که او جلوی دیگر دانش آموزان خجالت بکشد. بلکه باید برای او بهتر توضیح بدهد و با مثال یا روشی دیگر او را متوجه جمله ی درست بکند. احساس ترس در یادگیری زبان خیلی سریع باعث دل زدگی دانش آموزان میشود و معلم میتواند کمک بسیاری در حسی که دانش آموزان به یادگیری زبان پیدا می کنند، داشته باشد. همیشه به شخصیت آنها احترام بگذارید. حتما برای کوچک ترین جمله و کاری که به درستی انجام میدهند آنها را تشویق کنید و بگویید که از کارشان یا نوشته آنها راضی هستید. با دقت به صحبت ها و نوشته های آنها توجه کنید و ایراد های آنها را یادداشت کنید.

ضمناً به طور آشکار از دانش آموزانی که توجه بیشتری به درس و قوانین کلاس دارند، قدردانی کنید. این کار به خود شما هم انرژی مضاعف می دهد.

ارسال شده توسط رضا در تاریخ مرداد ۱۱, ۱۳۹۵ در روش های یادگیری | ۱ دیدگاه