افعال کمکی (معین)

افعال کمکی (معین)

افعال کمکی یا معین (auxiliary verbs) معمولاً قبل از یک فعل دیگر (فعل اصلی) در جمله قرار می‌گیرند و کارشان کمک به فعل اصلی جمله در تشکیل عبارات فعلی می‌باشد.

افعال کمکی را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود:

ویژگیهای افعال کمکی

الف) افعال کمکی اصلی

حالت سوم شخص مفرد (-s form)، گذشته ساده و اسم مفعول (قسمت سوم فعل) آنها نامنظم (بی قاعده) است:

ب) افعال کمکی وجهی

۱- در حالت سوم شخص مفرد (بر خلاف افعال معمولی) -s نمی‌گیرند:

• She can play the piano quite well. (not: She cans …)
• He must work harder. (not: He musts …)

۲- در جملات پرسشی و منفی، از فعل کمکی دیگری استفاده نمی‌کنند:

• What would you buy if you won the lottery?
  (not: What did you would buy …)

۳- هیچگاه to بعد از آنها قرار نمی‌گیرد (به استثنای ought to و used to):

• You should phone the police immediately. (not: you should to phone …)

۴- هیچگاه -ed یا -ing نمی‌گیرند:

musting, musted

۵- هیچگاه با همدیگر به کار برده نمی‌شوند:

• I might could wash the car.

قابلیت های مختلف افعال کمکی

۱- برای منفی کردن یک جمله کافی است پس از فعل کمکی، not اضافه کنید و یا از حالت مخفف آن استفاده کنید:

She will come → She will not (won’t) come.

۲- برای پرسشی کردن یک جمله، فعل کمکی را قبل از فاعل جمله قرار دهید:

She will come → Will she come?

۳- گاهی می‌توان فعل اصلی پس از فعل کمکی را حذف کرد به شرط آنکه معنی آن (با توجه به شرایط) واضح باشد:

• ‘Will she come tonight?’ ‘No, she can’t.’ (=’she can’t come.’)
• ‘I’ve never been to China. Have you?’

ارسال شده توسط رضا در تاریخ اردیبهشت ۱۱, ۱۳۹۴ در آموزش گرامر زبان انگلیسی, افعال کمکی | ۱ دیدگاه