زمان آینده با will در زبان انگلیسی
زمان آینده ساده با will یا آینده با نوع اول (The future I) برای نشان دادن تصمیمات ناگهانی، فرض کردن یا وقایع آینده که نمی تواند در آنها تغییری ایجاد کرد استفاده می شود. کاربرد ها تصمیمات ناگهانی. به مثال زیر توجه کنید: Come on, I will help you sort the files. (بجنب، من بهت کمک می کنم اسناد را مرتب کنی.) نظرات، امیدها، تردید ها یا فرض ها در مورد آینده. به مثال های زیر توجه کنید: You won’t finish it in just one day. (تو نخواهی توانست...
حالت شرطی نوع اول در زبان انگلیسی
حالت شرطی نوع اول (conditional I) نوعی از حالت شرطی است که معمولا برای نشان دادن فعالیت که می توانسته در شرایطی خاص صورت گیرد استفاده می شود. کاربرد فعالیت یا کاری در زمان حال یا آینده که می توانسته تحت شرایطی خاص صورت بگیرد. (اما در شرایط فعلی انجام نمی شود.) به مثال زیر توجه کنید: If I had time, I would help you. (اگر وقت داشتم، به تو کمک می کردم. [نشان می دهد که الان وقت ندارم و به تو کمک نمی کنم.]) ساختار گرامری برای ساختن حالت...
ضمایر نا معین در زبان انگلیسی
ضمایر نا معین یا Indefinite Pronouns زمانی مورد استفاده قرار میگیرند که در رابطه با چیز یا کسی نامشخص و مبهم صحبت می کنیم یا در مورد موضوعی عمومی بدون توجه به فرد یا چیزی خاص صحبت می کنیم. کاربردها افراد و اشیاء زمانی که به اشیاء یا چیزها اشاره می کنیم از ضمایری استفاده می کنیم که آخر آنها به –thing ختم می شود. به مثال های زیر توجه کنید: everything, something, anything, nothing برای افراد از ضمایری استفاده می کنیم که آخر آنها به –one...
ضمایر نسبی در زبان انگلیسی
ضمایر نسبی یا Relative Pronouns ضمایری هستند که از آنها برای نشان دادن رابطه یک اسم با موضوعی خاص استفاده می شود. کاربرد کاربرد عمومی ضمایر نسبی دادن اطلاعات بیشتر یا نشان دادن رابطه یک اسم با موضوع جمله است. به مثال زیر توجه کنید: A woman whose children were playing outside called the police. (یک زن که بچه هایش بیرون بازی می کردند با پلیس تماس گرفت.) در جمله بالا whose یا همان ضمیر نسبی دریچه ایست برای دادن اطلاعات بیشتر در مورد فاعل...